Autorska i oficjalna strona Krzysztofa Koziołka

Instrukcja 0066

Szczegóły: Odsłony: 13543

instrukcja_0066_str.1 Najbardziej wstrząsająca historia od czasów "Długu" Krzysztofa Krauzego!

Policjant, który ścigał bandytów, aż ci wydali na niego wyrok śmierci.
Ale to nie przestępcy zniszczyli mu życie...

"Instrukcja 0066", polski thriller sądowy OPARTY NA FAKTACH, historia policjanta i antyterrorysty ze Słubic.

Stanisław Szafran (postać autentyczna), służył w Pododdziale Antyterrorystycznym przy Komendzie Wojewódzkiej Policji w Poznaniu oraz wydziale kryminalnym Komendy Powiatowej Policji w Słubicach w latach, kiedy na granicy polsko-niemieckiej trwała wojna o wpływy między grupami przestępczymi z całej Europy. Wielokrotnie nagradzany za sukcesy w pracy, otrzymał propozycję służby w CBŚ i ABW. Był tak skuteczny, że przestępcy próbowali go zdyskredytować, pomawiając o łapówkarstwo, wyznaczyli też 25 tysięcy złotych nagrody za jego zabójstwo. W 2001 prokuratura oskarżyła go o przyjmowanie łapówek od rezydenta czeczeńskiej mafii, kradzież 50 sztang papierosów i współpracę z przestępcami. Trzy miesiące spędził w areszcie, później uniewinniony przez sąd. Gdy prokuraturze nie udało się udowodnić winy, wytoczono mu kolejną sprawę, tym razem o ujawnienie tajemnicy państwowej i służbowej dziennikarzowi "Polityki". Kiedy i tym razem wszystko wskazywało na uniewinnienie, prokuratura w innej sprawie oskarżyła go o współpracę ze zorganizowaną grupą przestępczą. Ponownie aresztowany, załamał się, próbował popełnić samobójstwo. W końcu, po 15 wyrokach i prawie 10 latach walki o odzyskanie dobrego imienia, całkowicie oczyszczony z zarzutów. W międzyczasie został jednak zmuszony do odejścia z policji na emeryturę.

Gdyby wówczas pozwolono Szafranowi działać, to kilka lat później nie zginęliby policjanci w Magdalence. Ale Szafranowi nie pozwolono działać, wręcz odwrotnie, zrobiono wszystko, aby go zniszczyć.
Andrzej Brachmański, Wiceminister Spraw Wewnętrznych i Administracji w latach 2004-2005, poseł na Sejm II, III i IV kadencji (fragment posłowia)

Najbardziej wstrząsająca historia od czasów "Długu" Krzysztofa Krauzego. Stanisław Szafran - nadzwyczaj skuteczny policjant - pada ofiarą pomówień przestępców. System, którego strzegł, życie jego i rodziny zamienia w koszmar. "Instrukcja 0066" to obowiązkowa lektura dla obecnych i przyszłych ministrów sprawiedliwości, prokuratorów i sędziów.
Adam Szulczewski, Rzepin.net

Czytaj więcej: Instrukcja 0066

Koziołek zmienia oblicze polskiego kryminału

Szczegóły: Odsłony: 4187

Jakie trendy panują obecnie w polskim kryminale? Czy mamy swoich "Skandynawów"? Odpowiedzi znajdziesz w "Polityce", jest tam też nieco o najnowszej powieści Krzysztofa Koziołka "Bóg nie weźmie w tym udziału" (czytaj całość>>)

Od wzbudzania kontrowersji są Doda i Wojewódzki

Szczegóły: Odsłony: 4212

Tak zwani obrońcy praw człowieka karę śmierci uznają za niehumanitarną. Nie bez powodu użyłem określenia „tak zwani”, bo dla mnie nie są oni obrońcami praw człowieka, tylko obrońcami praw bandytów. Ale akurat do tego, że w Polsce przestępcy mają większe prawa od ofiar to już się przyzwyczaiłem - mówi Krzysztof Koziołek w rozmowie z Anną Rybarczyk z Tygodnika Krąg (czytaj całość>>)

Koziołek, pisarz kultowy

Szczegóły: Odsłony: 4311

Nie należy martwić się na zapas, jeśli masz się spotkać z "kryminalistą" (tak mówią o sobie autorzy literatury sensacyjnej), bo w kryminałach siedzą dość inteligentni ludzie. Można też powiedzieć dosadniej. Nie warto dostawać sraczki i wymigiwać się sensacją żołądkową przed spotkaniem z kryminalistą i jego sensacyjnym światem literatury - posłuchaj rozmowy Włodka Raszkiewicza z Krzysztofem Koziołkiem w Radiu Gdańsk (kliknij tutaj>>)

Tam gdzie Stieg Larsson, tam jest też Krzysztof Koziołek

Szczegóły: Odsłony: 4903

Ten gatunek w wersji skandynawskiej zyskał sobie w naszym kraju wielu czytelników, zaś gość wieczoru jest jednym z twórców spoza krajów europejskiej Północy, którzy są zaliczani do grona pisarzy popularyzującego go. Zaiste, ciekawym jest ujrzeć slajd z drzewem genealogicznym skandynawskiej powieści kryminalnej z pochodzącym z Zielonej Góry pisarzem.
Relację ze spotkania autorskiego w Kościanie znajdziesz tutaj>>

Gołym okiem widać intrygę

Szczegóły: Odsłony: 4147

Trzecia historia zawładnęła całym moim sercem. Moje wyobrażenie o pisaniu odcinkowych ‘opowiadań’ uległo diametralnej zmianie. Naprawdę nigdy nie spodziewałam się, że można to robić tak dobrze - pisze blogerka Sheetal na blogu "Czytane nocą" (tu znajdziesz całą recenzję>>)

Dziennikarz na tropie

Szczegóły: Odsłony: 4228

Kawał dobrego kryminału zamknięty w trzech powieściach trafił wreszcie do moich rąk. Na początku przyjęłam go z dość dużą rezerwą, jednak już po kilku stronach zupełnie pochłonął mnie świat Sokoła (...) W treści tej książki słychać bezustanne echo znanych, klasycznych bohaterów kryminału i sensacji. Lekkość i klasa w połączeniu z polskim humorem i obrazem polskiego społeczeństwa tworzą naprawdę wciągającą lekturę - pisze Dorota Pindel w recenzji na portalu Zbrodnia w Bibliotece (całość znajdziesz tutaj>>)

Miecz zdrady jak Kod Leonarda da Vinci

Szczegóły: Odsłony: 4273

Podobieństwa "Miecza zdrady" do kontrowersyjnego "Kodu Leonarda da Vinci" Dana Browna znajdziemy już na pierwszych stronach obu powieści, które rozpoczynają się od znalezienia zwłok osoby związanej z dziełami sztuki (u Koziołka to Stayer, a u Browna kustosz muzeum paryskiego Jacques Saunière), która zginęła w niezwykły sposób (tutaj od miecza, u Browna ciało ułożono w pozycji łudząco podobnej do rysunku witruwiańskiego, na którym Leonardo da Vinci przedstawił proporcje ludzkiego ciała). Podejrzenie o dokonanie zbrodni pada na pierwszą osobę "naznaczoną" w jakiś sposób (tutaj Sokół zostaje podrapany przez kota ofiary, w Kodzie Leonarda da Vinci ofiara zdążyła napisać swoją krwią nazwisko Langdona na ścianie) - czytamy w recenzji Anny Kaczmar na łamach pisma "Pro Libris" (numer 1-2/2011).

Szósty zmysł byłego dziennikarza

Szczegóły: Odsłony: 4117

Sokół to odziani we współczesne ciuchy znani detektywi Herkules Poirot czy Sir Henry Merrivale. A przy tym bezczelni. (...) Język „Trzech dni Sokoła" jest łatwy, a akcja tak pędzi, że pisarz nie miał kiedy przedstawić choćby szkiców ich podobizn. To i czytelnicy nie wiedzą, czy bohaterowie mogli inaczej się zachować. Jacy są, o czym myślą, co by zmienili w swoim życiu itp. Przypuszczam, że są czytelnicy, którzy to lubią i z myślą o nich Koziołek pisał tę książkę - pisze Alfred Siatecki w recenzji na łamach "Pulsu" (czytaj całość>>)

Zielona Góra morderstw

Szczegóły: Odsłony: 4203

Politykę wplatam do powieści wtedy, kiedy mi to pasuje akcyjnie, nigdy na siłę. Aczkolwiek wiem, że niektórym czytelnikom przeszkadza nawet niewielka ilość polityki, mają dość mądrych głów na co dzień. Ja to jednak lubię, tym bardziej, że kreując taki polityczny wymiar powieści mogę wykorzystać dziennikarskie doświadczenie i wiedzę - mówi Krzysztof Koziołek w rozmowie z Kają Rostkowską z "Uzetki" (czytaj str.28-29>>tutaj>>)

Cześć :)

Jeśli się powtarzam, to, błagam!, wybacz, ale ostatnio mam problemy z koncentracją przy najprostszych czynnościach ;) Coś mi tam świta, że gdy rozmawialiśmy o giełdzie autorów, to mówiłaś, że powiesz też o warsztatach dziennikarskich, ale równie dobrze mogło mi się śnić :( Więc warsztaty dziennikarskie jak najbardziej, zarówno dla gimnazjalistów, jak i licealistów, a także dla starszych. Właśnie... Robiłem już warsztaty dziennikarskie dla moderatorów DKK w Poznaniu, teraz dogrywam szczegóły warsztatów dla moderatorów DKK we Wrocławiu. Gdybyś Ty była chętna coś takiego zrobić dla zielonogórskich moderatorów, to oczywiście jestem do dyspozycji :) Jak to wygląda? Chodzi o naukę podstawowych rzeczy: jak pisać relacje ze spotkań autorskich, ze spotkań klubowych, recenzje książek, jak też teksty zapowiadające imprezy kulturalne. Generalnie skupiam się na rzeczach najważniejszych i jednocześnie najprostszych do wprowadzenia, dzięki którym pisane teksty są, krótko mówiąc: lepsze i przyciągające uwagę potencjalnego Czytelnika. Poruszam też kwestie robienia zdjęć, co jest także
istotne dla późniejszego efektu. Warsztaty trwają 3-4 godziny, dzielą się na 3 etapy: 1 teoria o pisaniu,
2 praktyka z pisania (uczestnicy dostają za zadanie przygotowanie krótkiej relacji ze spotkania, od razu też omawiamy te krótkie artykuły, dobre pomysły i błędy.
3 teoria robienia zdjęć.

To tyle, zmykam do małego, dzisiaj byliśmy na szczepieniu i jest na głodzie, żona potrzebuje pomocy tatusia :)
Pozdrawiam
Krzysiek

Więcej artykułów…

Strona 5 z 8